Denken vanuit het niet alledaagse. Ik zet vraagtekens bij de dingen die wij gewoon vinden.
Denken vanuit het niet alledaagse. Ik zet vraagtekens bij de dingen die wij gewoon vinden.
Alhoewel mijn achtergrond, als ontwerper, in de toegepaste hoek ligt, is mijn werk zeker autonoom te noemen.
Bij mijn afstuderen aan de kunstacademie in Maastricht al werd door mijn docenten gezegd dat ik balanceerde tussen toegepast en autonoom. Bij mijn werk in Ierland , als ontwerpster van weefsels voor een modeontwerpster werd dit ook weer duidelijk.. De weefsels die ik voor haar ontwierp waren niet alledaags en waren voornamelijk bedoeld als blikvanger op de catwalk en voor publiciteit in tijdschriften. Vanwege hun fragiliteit waren zij niet geschikt of bedoeld voor dagelijks gebruik.
Bij mijn afstuderen aan ArtEZ ben ik met mijn textiel een nieuwe weg ingeslagen. Als interieurarchitect was ik benieuwd hoe de bebouwde wereld eruit zou zien wanneer textiel als een zelfstandig staand product dienst zou doen. Voor mij was het daarnaast belangrijk dat de textiele constructie zijn zachtheid zou behouden. Met allerhande materialen heb ik een tal van experimenten gedaan met als doel er een op zichzelf staand constructief werk van te maken. Het werk is zo eigen en zo enorm uitdagend voor mij dat ik er nog een hele wereld mee heb te ontdekken. Deze wereld wil ik graag delen met anderen.
Kenmerkend aan mijn werk is contradictie. Dit zie je vooral terug in kleurgebruik en materiaalgebruik. Complementaire kleuren, naast elkaar, materialen met verschil in doel in één werkstuk. Contradictie komt ook terug in mijn werk zelf. Ik zet vraagtekens bij de dingen die wij gewoon vinden, zoals te zien is in het constructieve textiel.
